De wereld van mobiliteit en mobiliteitsmanagement is er een van volwassenen. Nochtans heeft een gezond en duurzaam mobiliteitsbeleid veel te winnen bij het perspectief van kinderen en jongeren. Wie zijn gemeente op maat maakt van een 8-jarige, maakt die meteen ook aangenaam, bereikbaar en veilig voor alle andere leeftijden. We schreven er een hoofdstuk over in het boek ‘Dwalen met een doel: Lokaal kiezen voor kindvriendelijkheid’.
In het boek – een initiatief van Bataljong – gaan we samen met een tiental andere deskundigen op zoek naar hoe de ideale, kindvriendelijke gemeente eruitziet. Thema’s als publieke ruimte, armoede, onderwijs, mobiliteit, welzijn enz. vormen het startpunt voor een verhaal dat helemaal draait rond lokaal kindvriendelijk beleid voor en samen met kinderen en jongeren.
In het hoofdstuk ‘Mobiliteit is veel meer dan op weg zijn’ zetten we de belangrijkste principes voor een kindvriendelijke mobiliteit op een rijtje, aangevuld met vele best practices die in België en daarbuiten al hun nut hebben bewezen. Hieronder krijg je alvast een exclusieve preview van de eerste pagina van ‘ons’ hoofdstuk dat we met verschillende collega’s bij Mobiel 21 schreven.
Bestel het boek via de website van Bataljong (29,5€). En duik dieper in meer dan 250 bladzijden vol inspiratie, praktijkvoorbeelden en inzichten voor kindvriendelijk beleid.
Voorpublicatie: Mobiliteit is veel meer dan op weg zijn
“Als het gaat over kinderen en mobiliteit, denken mensen vaak in de eerste plaats aan verkeersveiligheid. Die reflex zegt jammer genoeg al heel veel over hoe weinig aandacht er in ons huidige mobiliteitssysteem is voor kinderen en jongeren. Als ze maar veilig zijn, de rest volgt dan wel vanzelf… Verkeersveiligheid is inderdaad een belangrijk aspect als het gaat over mobiliteit van kinderen en jongeren. Een kleine fout kan immers grote gevolgen hebben. Maar het is slechts één van de vele aspecten die we in beschouwing moeten nemen als we kindvriendelijke steden en gemeenten willen bouwen.
Vanaf de tweede helft van de vorige eeuw hebben onze gemeenten er alles aan gedaan om het de automobilist naar de zin te maken. Vandaag beseffen we dat de balans te veel is doorgeslagen en dat onze straten veel meer moeten en kunnen zijn dan ruimte om voertuigen in te verplaatsen. Het besef groeit dat de schaarse openbare ruimte, zeker in steden, ook sociale ruimte moet zijn. Zeker voor kinderen en jongeren is die sociale ruimte belangrijk omdat ze nog niet de middelen en de ouderlijke toestemming hebben om ver weg te gaan. En als die ouders vinden dat ze hun kind niet veilig op weg kunnen sturen dan heeft dat vaak een negatieve invloed op de actieradius van hun kroost én op hun actieve mobiliteit. Het is de vicieuze cirkel die we vaak zien: meer ouders brengen hun kind met de auto naar school omdat ze het verkeer te onveilig vinden, waardoor er nog meer verkeer op de baan komt en de schoolomgeving nog onveiliger wordt enzovoort.
Openbare ruimte is voor kinderen niet alleen belangrijk om zich in te verplaatsen maar ook om erin te verblijven. Ze kunnen er leeftijdsgenoten ontmoeten en afstand nemen van hun ouders. Via slimme planning kunnen gemeenten actieve mobiliteit en openbaar vervoer ontwikkelen om autonome mobiliteit voor kinderen en jongeren in hun gemeenschap te garanderen. Op die manier krijgen alle leeftijden gelijkwaardige kansen én veilige toegang tot diensten en voorzieningen. Het goede nieuws is dat wanneer een gemeente haar mobiliteitssysteem afstemt op kinderen, ze er in een adem voor zorgt dat ze ook veilig, toegankelijk en leefbaar is voor iedereen die er woont. De kindnorm in het verkeer die de Gezinsbond in 2019 lanceerde bouwt verder op dat idee. Die helpt om te breken met oude gewoonten en automatismen. Eenvoudig gesteld betekent het dat een stad in haar verkeersbeleid rekening houdt met de mogelijkheden én beperkingen van kinderen en jongeren. En dat dat verkeersbeleid er bovendien op gericht is dat kinderen en jongeren zich geleidelijk aan meer en over grotere afstanden zelfstandig kunnen verplaatsen.”