Als beweging voor duurzame mobiliteit werken we met een specifieke definitie. Concreet hebben we het over alle verplaatsingen die ervoor zorgen dat generaties na ons minstens dezelfde kwaliteit en mogelijkheden overhouden. Maar wie en wat is duurzaam mobiel? En hoe kunnen we komen tot een mobiliteitscultuur waarin 'duurzame mobiliteit' meer is dan een modewoord?
Het duurzaamheidsprincipe als richtlijn
Binnen het kader van een duurzame ontwikkeling staat de mens centraal. Net zoals het zoeken naar een evenwicht tussen economische, sociale en ecologische belangen. En dat voor zowel de huidige als de toekomstige generaties. Om ervoor te zorgen dat ‘duurzame mobiliteit’ meer is dan een modewoord, moeten we evolueren naar een mobiliteitscultuur waarin het evenwicht tussen de drie basiselementen voortdurend wordt bewaakt.
Vier vuistregels vatten duurzame mobiliteit samen:
- Voorop staat de ‘vrijheid om aan activiteiten deel te nemen’. Ook als je je daarvoor moet verplaatsen.
- ‘Nabijheid en concentratie van die activiteiten’. Zodat je weinig (gemotoriseerde) kilometers moet afleggen. Met voorrang aan kwaliteitsvolle verplaatsingen voor voetgangers en fietsers.
- ‘Voorrang aan collectieve of openbare vervoersmiddelen’ als je langere afstanden moet afleggen.
- ‘De auto alleen gebruiken voor (midden)lange afstanden als er geen degelijk alternatief is’.
Op naar een duurzame mobiliteitscultuur
Duurzame mobiliteit impliceert dat iedereen zich bewust volgende vragen stelt: Waarom verplaats ik mij? Met welke vervoermiddel? Op welke manier? Die vragen moeten leiden tot een bewuste mix van verplaatsingswijzen en meer milieuvriendelijke verplaatsingen. Met een veiligere en gezondere verkeers- en leefomgeving als resultaat.
En met iedereen bedoelen we letterlijk iedereen: beleidsmakers, mensen uit de vervoersindustrie, werkgevers, werknemers, jongeren, ouderen, mensen met een beperking, … Dan pas kunnen we komen tot een echte ‘duurzame mobiliteit’scultuur.
Meer weten:
Lees Inzicht 1: Duurzame mobiliteit: voorbij het modewoord.